De afgelopen jaren heeft de Europese wetgever meerdere keren aan het wettelijk kader van grensoverschrijdende detachering gesleuteld. Telkens met een vergelijkbare reden: het tegengaan van negatieve gevolgen die aan grensoverschrijdende detachering kleven, met name bij detachering vanuit lagelonenlanden naar hogelonenlanden. Denk aan oneerlijke concurrentie en uitbuiting van gedetacheerde werknemers.
De Detacheringsrichtlijn zorgt er thans voor dat iedere gedetacheerde werknemer gedurende de detacheringsperiode in het buitenland recht heeft op een minimum arbeidsvoorwaardenpakket. Op dit moment is de Europese wetgever bezig met een voorstel ter herziening van de Detacheringsrichtlijn. Deze herziening is gericht op een fundamentele aanpak van bovengenoemde negatieve gevolgen. De meest in het oog springende wijziging is de introductie van 'gelijke beloning voor gelijk werk op dezelfde plaats'. Indien het herzieningsvoorstel wordt aangenomen, heeft de buitenlandse werknemer die in Nederland wordt gedetacheerd recht op een beloning die gelijk is aan de beloning van Nederlandse arbeidskrachten op die werkplek. Naast deze wijziging voorziet het herzieningsvoorstel nog in een drietal andere aanpassingen.
In mijn artikel beschrijf ik deze aanpassingen. Aan de hand daarvan analyseer ik de impact van de toekomstige herziening van de Detacheringsrichtlijn voor de huidige praktijk. Daarnaast besteed ik aandacht aan andere mogelijkheden die kunnen bijdragen aan de arbeidsbescherming van de gedetacheerde werknemer.
Klik hier voor het artikel ‘Het voorstel ter herziening van de Detacheringsrichtlijn: een tussenstand’, TRA 2018/19.